Co może zaniepokoić po porodzie
Opuchlizna - szczególnie nogi mogą spuchnąć. Ja miałam tak spuchnięte nogi, że nie było różnicy miedzy kostką, łydką kolanem a początkiem uda. To jest normalne. Proponuję drobne ćwiczenia jak kręcenie stopą w kostce. Staraj się jak najwięcej trzymać nogi w górze. Pod żadnym pozorem nie ograniczaj picia.
Pocenie się
Odchody popołogowe - zaraz po porodzie, zarówno siłami natury jak i po cięciu , będziesz krwawić. Przez pierwsze dni (1-3 dnia po porodzie) będzie to krew, jak obfita miesiączka. W 4-6 dniu przechodzą w różowo-brązowa wydzielinę. Po 10-14 dniach mają kolor białawo-żółtawy. Między drugim a czwartym tygodniem stają się bardziej wodniste i przypominają upławy, maja kolor szarobiały. Miedzy 4 a 6 tygodniem zanikają. Jeżeli w którymkolwiek momencie odchody ponownie stają się żywo czerwone, mają mdły, dziwny zapach lub występuje ból w podbrzuszu i gorączka należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Skurcze - od chwili porodu macica zaczyna się obkurcza aby wrócić do swoich wymiarów z przed ciąży, choć po ciąży bliźniaczej macica zazwyczaj nie wraca w pełni do swoich oryginalnych wymiarów ( nie oznacza to, że jesteś skazana na większy brzuch, choć o samą macicę). Obkurczanie macicy odczuwamy w formie skurczy, potrafią być naprawdę bolesne. Karmienie piersią przyspiesza obkurczanie, dlatego też podczas karmienia możemy odczuwać szczególnie silny ból przez pierwszy okres połogu.
Wydzielina z rany po cięciu cesarskim. Choć mały wyciek osocza z rany jest normalne to jednak wszelkiego rodzaju ropne wycieki, czyli lepiącej się, białawej substancji, krwi lub nieustający wyciek powinien zmusić nas do pokazania się lekarzowi bądź położnej. Jeżeli położna bądź lekarz będą chcieli ranę przepłukać - nie bójcie się, wbrew pozorom to nie boli.
Brak mleka - szczególnie po porodzie poprzez cięcie cesarskie pojawienie się mleka wymaga czasu. Jeżeli nastawiłaś się na karmienie piersią nie poddawaj się. Pij dużo wody, przystawiaj jak najczęściej maluszki do piersi, skorzystaj z laktatora aby podreperować laktację, porozmawiaj z położną laktacyjną o tym co jeszcze możesz zrobić.
Nawał mleka / pokarmu - jeżeli masz za dużo mleka to przystawiaj jak najczęściej dzieci do piersi. Jeżeli piersi cię bolą i są nabrzmiałe, rozmasuj je pod prysznicem. Ciepła woda dodatkowo zmniejszy bolesność i ułatwi wypływanie mleka. Nie wyciskaj piersi tylko delikatnie ściągaj mleko aż poczujesz ulgę. Możesz tez skorzystać z laktatora, ale pamiętaj, że w ten sposób możesz też wzmóc laktację dlatego, też spuść tylko tyle mleka aby poczuć ulgę , nie więcej. Polecane jest także okładanie obolałych piersi zimnymi, rozbitymi liśćmi kapusty. Kapusta ma właściwości przeciwzapalne, a zimny okład przyniesie ulgę.
Zapalenie piersi - objawia się zaczerwienioną, znacząco obolała piersią, mogą być wyczuwalne grudki, mleko nie leci oraz gorączka. Należy się udać na dyżur, do ginekologa lub do poradni laktacyjnej. W razie braku szybkiej interwencji może dojść do ropniaka, a nawet do sytuacji wymagającej zabiegów interwencyjnych.
Zaczopowane ujścia kanalików mlecznych. Kiedy widać białe punkciki na sutkach, ale po ściśnięciu pokarm nie leci, a piersi jest pełna i obolała. Proponuję wejść pod prysznic, puścić ciepłą wodę, spróbować delikatnie zdrapać biały punkcik. Jeżeli uda się odczopować to powinien pojawić się strumień z pokarmem, jednym słowem powinno siknąć mleko z tego miejsca J
Gorączka - jeżeli w czasie połogu dostaniesz gorączki nie odwlekaj wizyty u lekarza. Zazwyczaj gorączka jest wynikiem zapalenia piersi lub zapalaniem rany po porodzie. Zwlekając, narażasz się na komplikacje. Lepiej pojechać na dyżur i dowiedzieć się, że to jednak tylko przeziębienie niż przeoczyć stan zapalny w pochwie lub piersi.
Zmiany nastrojów - płaczesz oglądając wiadomości lub kiedy mąż ci mówi, że musi iść do pracy? Cóż, nasze hormony wariują. Mąż musi uzbroić się w cierpliwość a ty uświadomić sobie, że nie zwariowałaś i nie koniecznie przeżywasz załamanie psychiczne. Niedługo dojdziesz do siebie.
Ból przy siadaniu - jeżeli rodziłaś siłami natury, miałaś nacięte krocze , to może cię boleć podczas siadania. W sprzedaży dostępne są specjalne kółeczka, polecam także zwinięcie koca lub kołdry w kółko i siadanie na takim gnieździe.
Ból przy wstawaniu po cięciu cesarskim - niestety to boli przez jakiś czas. Podczas operacji nacinane są także mięśnie i potrzeba czasu aby się tam wszystko zrosło. Zazwyczaj po 6-8 tygodni bólu już nie ma przy zwykłych czynnościach.
Ból przy chodzeniu - zarówno po cięciu jak i po porodzie naturalnym możesz odczuwać dyskomfort podczas chodzenia lub długiego stania. To normalne po porodzie, a tym bardziej po ciąży mnogiej. Nie forsuj się i daj sobie trochę czasu.
To normalne, że odczuwasz ból po porodzie. Jeżeli jesteś w szpitalu nie bój się poprosić o środki przeciwbólowe. Jeżeli jesteś po cięciu cesarskim możesz poprosić o receptę na środki przeciwbólowe przy wypisie ze szpitala.
Nieustające zmęczenie oraz bezsenność.